سوال:

سلام

من پسری ۳۰ ساله و مهندس با دختری ۲۱ ساله و دانشجو نزدیک ۲ ساله نامزد کرده ام کارمم هم طوریکه از ۳ هفته متوالی فقط ۱ هفته باهم هستیم خیلی دوسش دارم ولی برخی مشکلات هست که هرچند زیاد مهم نیست ولی بعضی وقتا باعث میشه از هم دلخور بشیم مثلا اوایل به خونواده من خیلی گیر میداد مخصوصا مادرم که فلان حرفو پشت سرش زده یا فلان جا پیش دیگران به عروسشون نرسیدن و از این حرفا خیلی هاشم بعدا معلوم میشد که الکی بوده (البته این حساسیتو یکمیم پدرش بوجود آورده بود که گذشت زمان کمی حلش کرد)همیشه من نظرم اینه که این مسایل حاشیه ان و زیاد مهم نیستن ولی اون میگه تو به من کم اهمیت میدی الانم راستش من به پدرش حسادت میکنم چون چند بار دیدم که خیلی براش فداکاری میکنه در حالیکه برامن نمیکنه بهشم گفتم میگه که هنوز باهم زندگی شروع نکردیم مطمینا بعدا بیشتر وابسته میشم ولی برا من قابل قبول نیست دوست ندارم کسیو بیش از من دوست داشته باشه یا یه بار با خونواده من تو ماشین بودیم اونم با مادرم اینا عقب و بابامم که جلو نشسته بود وسط راه یه جایی پیاده شد بعدش یه دعوای حسابی داشتیم که من چرا بهش نگفتم بیا جلو بشین یه مشکل دیگمون اینه که مثلا تو مهمونی یا یه جمع دوست ندارم به من بگه مثلا برو فلان کارو بکن البته بصورت امری، بهشم گفتم میگه جرا مثل فلانی نیستی خوش بحالشون دیدی چجوری برا زنش ارزش قایله تو خیلی سنتی هستی این یکی خیلی اعصابمو خورد کرد یه روز یکی از همکلاسیای نامزدم بهش میگه،نامزدش بخاطر حمایت از اون با خانواده خودش دعوا کرده و … به من زنگ زد تو اصلا منو دوست نداری جرا اون روز مادرت فلان حرفو زد از من حمایت نکردی البته با خونواده من الان بد نیستا در کل چیکار کنم این دلخوری ها و حرفای خاله زنکی پیش نیاد؟ اینم بگم از خونوادم جدا زندگی میکنم و مستقل هستم. هیچ دخالتی هم تو زندگی من ندارن

جواب:

سلام

حرفایی که به اصطلاح خاله زنکی است هیچ ارزشی نداره و فقط به درد به هم ریزی رابطه ها و ایجاد کدورت می خوره و اگه ادامه پیدا کنه کینه و کدورت درست می کنه و دل چرکینی میاره و سبب اختلافات عمیق بین زن و شوهر می شه و به عبارت دیگه از کاه کوهی می سازه که قابل بلند کردن نیست.

بنابراین در چنین مواردی اصلا نباید مساله رو کشش داد و به هر صورت که شده مثلا با سکوت و یا توی شوخی انداختن مساله یا حتی به قیمت کوتاه اومدن و عذر خواهی هم که شده، باید مساله رو تموم کرد و حتی از تذکر دادن اشتباه طرف مقابل هم پرهیز کرد چون ارزش عشق و علاقه زن و شوهر به همدیگه بیشتر از اینه که بخاطر این حرفها حتی یه خلل کوچک موقتی هم در این عشق علاقه ایجاد بشه.

شاید بگید اگه این طور برخورد کنم طرف متوجه اشتباهش نمی شه و فکر می کنه من مقصر بودم جوابش اینه که من نمی گم اشتباهش رو بهش نگید بلکه می گم در اون موقعیت نگید وگرنه بعدا که طرف از حالت عصبی در اومد و اروم شد با استفاده از اهرم احساسات می تونید بهش تذکر بدید تا متوجه بشه اشتباه کرده و با این کارش نامزدش رو بی خودی ناراحت کرده

خلاصه اینکه اگه شما با درایت و توجه و دور از احساسات این برخوردها رو مدیریت کنید و به موقع اشتباه نامزد رو بهش تذکر بدید، این حرف و حدیث ها تدریجا کم می شه و شاید اصلا دیگه بعد از این تکرار نشه.

در مورد فداکاریش برای پدرش هم عرض می کنم اولا شما نباید خودتون رو با پدرش مقایسه کنید و از محبتش به پدرش ناراحت بشید و گرنه بعدا که بچه دار بشید ممکنه به بچه خودتون حسادت کنید چرا که ممکنه به او بیشتر از شما محبت کنه و ثانیا: نگران نباشید حرف اون درسته وقتی وارد زندگی بشید اظهار علاقه اون به شما بسیار بیشتر خواهد شد و احساس نخواهید کرد که برای شما کمتر مایه می ذاره بعلاوه اینکه جنس محبت به پدر و مادر با جنس محبت به همسر متفاوته؛ توی اون دلسوزی هست ولی توی محبت به همسر عشق خوابیده به طوری که اگه همسر شما بخواد با همون جنس محبت به شما محبت کنه شما نه تنها خوشحال نمیشی بلکه ناراحت هم میشی.

موفق باشید