مدت یک سال هست که با پسری در ارتباط هستم ابتدا فقط با هم دوست بودیم؛ ولی بعد یه مدت به هم علاقمند شدیم و وابسته! با اصرار من و تمایل خودش اومد جلو و خانواده ها همو دیدن….

ما با هم خوشحالیم و حالمون خوبه، البته خیلی دعوا هم داشتیم تو این دوسال اما بعدش دیدیم بدون هم نمی تونیم. الان مشکلی که هست اینه که من خوب و خوشم اما وقتی اطرافیانم  که بزرگترن و ازدواج نکردن دربارش بد می گن و می گن ازت پایین تره دچار شک می شم و حالم بد می شه و هی تو ذهنم دچار مقایسه و شک می شم که ایا درست می گن اینا و من دارم اشتباه می کنم!

از طرفی برام سخته تموم کردن این رابطه و اینکه به همه بگم تموم شد و اونام مسخرم کنن که این همه گفتی ازش و اینا الان جدا شدید!

از طرفی هم می ترسم با این روحیه ایده آلیست گرایی که من دارم زندگی معمولی باهاش داشته باشم (نسبت به اطرافیانم) و هی بخوام تو ذهنم مقایسه کنم که زندگی اونا و شوهراشون از من بهتره و این حرفا!

سر این موضوع هم الان دعوامون شده…. چی کار باید بکنم؟؟