سلام من ۳۰سالمه وقتی محل کارمو عوض کردم بعد از۳ماه یکی از همکارام بهم پیام میداد تا ۲ماه بعدش پیشنهاد داد همو ببینیم من از اول گفتم که از دوستی خوشم نمیاد و خانواده ام هم مخالف هستن اونم گفت من میشناسمت و خودم هم قصدم جدیه همو بشناسیم دیگه ۳۰سالمونهو… ۲ماه با هم بیرون میرفتیم تا اینکه گفت عید میخواد با خانوادش صحبت کنه(خانوادش تهران نیستن) برای ازدواج و قصدش جدیه و…بعد از عید که اومد گفت زمان میخواد تا خرداد چون امتحان دانشگاه هم داره تموم شه (ایشون دانشجوی دکتراست) من قبول کردم از اول به مادر و خواهرم گفته بودم چون فکر میکردم بعد عید تکلیفمون مشخصه
از لحاظ رابطه ای هم تا حدودی رابطه داشتیم و هی بیشتر میشد
خرداد دیدم چیزی نمیگه خودم گفتم گفت فعلا آمادگی ندارم وقتی خیلی گیر دادم گفت من به خانواده ام گفتم مخالفن (قرار بوده با کسی ازدواج کنه نشده خانوادش میگن با همون ازدواج کن)از عید ولی تو نگران نباش درست میکنم
از خرداد به بعد مداما سر این موضوع بحثمون میشه چون من احساس خوبی نسبت به دوستی ندارم و واقعا حس سردرگمی میکنم اگه از اول میگفت هیچوقت قبول نمیکردم چون خیلی بهم وابسته شدیم
بهش میگم تموم کنیم میگه من نمیتونم زمان بگم ولی هیچوقت ترکت نمیکنم بهم فرصت بده مشکل دارم میگم مشکلت چیه میگه نمیخوام تورو درگیر مشکلاتم کنم
وقتی خیلی سماجت کردم گفت اصلا فرض کن دوستی من فعلا نمیتونم ازدواج کنم به خانوادم نمیگم تا جدی نشه دردسرساز میشه
گفتم پس هروقت تصمیمت جدی شد برگرد چند روز قهر بودیم دوباره میگه بدون تو نمیتونم عصبانی بودم اونجوری گفتم ازت رابطه کامل نمیخوام بعد ازدواجمون
اگه الان کنارم نباشی چطوری نسبت به زندگی آینده با تو امید داشته باشم بهم فرصت بده
با این توضیحات به نظر شما چیکار باید بکنم؟آیا ۹ماه زمان کمیه؟