دختر ۲۶ ساله و مجردم. مشکل من مربوط به ظاهرم میشه. هرکی منو میبینه فکر میکنه متاهلم. پوست صورتم روشن و موهام بوره.حتی دوستای خودم بعد چن سال که میبینمشون میگن ازدواج کردی. قیافه م به خانمای متاهل ۳۵ ساله میخوره موقعیتتای ازدواج رو دارم از دست میدم خاستگار که برام میاد میرن دیگه برنمیگردنن فکر میکنن برای سنم دروغ میگم یا مطلقه م. اعتماد به نفسمو از دست دادم. هیچ امیدی ندارم احساس میکنم برای همیشه مجرد میمونم. ازتون خواهش میکنم راهنمایی کنید.
سلام
اینهایی که می گید همه برداشت خود شماست و معلوم نیست که علت رفتن خواستگارها واقعا همین باشه. بعلاوه اینکه صرف بور بودن و سفید بودن پوست دلیل بر این نمیشه که شما ۱۰ سال از سنی که دارید بیشتر نشون بدید. حتی اون دختری که در زندگیش سختی های زیادی رو تحمل کرده و به خاطر اون واقعا شکسته شده باز هم اینطور نیست که ده سال از سنی که داره بیشتر نشون بده. نهایتش سه چهار ساله. بعلاوه اینکه قیافه یک امر کاملا نسبیه و نمیشه برای خوشگلی ملاک تعیین کرد. ممکنه شما از نظر یک فرد زیبا و دلنشین باشید و ممکن هم هست شما به دل فردی ننشینید؛ چنانچه در مورد تمام دخترها و حتی پسرهای دیگر هم همین مسئله وجود داره.
لذا پیشنهاد من به شما اینه که بگردید ببینید علت اینکه خواستگارها می رن چیه؟ اخلاق و رفتار شما و خونوادتون پیش خواستگارها، نوع پوشش و آرایشی که موقع اومدن خواستگار دارین، جنس خواستگارها و تناسب داشتن یا نداشتن با شما، اطرافیان شما و نوع نگاهی که به شما دارن (که منجر میشه در تحقیقات از شما تعریف کنن یا نکنن) و … می تونه در تصمیم طرف مقابل تاثیرگذار باشه.
البته من به طور کلی تاثیر چیزی که شما می گید رو منکر نمی شم و ممکن هم هست فردی به خاطر مسئله ای که شما گفتید عقب نشینی کنه ولی نمیشه گفت همه به خاطر اینکه سن شما به قیافتون نمی خوره میرن. دلیلشم هم اینه که بعضی از خواستگارها حتما قبل از اینکه بیان شما رو یجا دیدن و اگه بنا بود با دیدن قیافتون تصمیم بگیرن، اصلا اقدام نمی کردن.
پیروز و سربلند