اسلام دین رأفت و رحمت است.
از آنجایی که دین اسلام دایهدار رأفت و رحمت الهی و رفتارمسالمت آمیز با دیگران است، هیچگاه نمیتوان به بهانهی اجرای فرامین الهی به کسی ظلم و ستم نمود یا اینکه با خشونت و تهجر راه اجرای فرامین الهی را در پیش گرفت. چرا که شاهد هستیم خدای متعال برای تبلیغ و گسترش دین مبین اسلام به پیام آور خود این چنین میفرماید:«فَبِما رَحْمَهٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَ لَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلیظَ الْقَلْبِ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ فَاعْفُ عَنْهُمْ؛[آل عمران/۱۵۹] به سبب رحمت خداست که تو با آنها اینچنین خوشخوى و مهربان هستى. اگر تندخو و سختدل مىبودى از گرد تو پراکنده مىشدند.»
از این رو این چنین فهمیده میشود که متهمی که مبادرت به انجام این چنین کار وحشیانه ای میزند بوی از رأفت و رحمت اسلامی نبرده والا دست به این رفتار غیر انسانی نمی زد.
اسلام دین عدالت و مهروزی
یکی از عامترین مفاهیم اخلاقی و قطعیترین ارزشهای اخلاقی، مفهوم عدل است که در مقابل آن مفهوم ظلم قرار دارد. عدالت یعنی:« اِعطاءُ کل ذی حقٍ حقّه[۱] هر کسی را حقی که سزاوار او است، به او بدهند،» نه کم و نه زیاد. این تعریف از عدالت تعریفی کلامی است. عدالت در فقه، یعنی« اینکه انسان گناه کبیره انجام ندهد و بر گناه صغیره اصرار نورزد.»[۲] مثل عدالت در قاضی یا عدالت در امام جماعت.
آنچه از فرهنگ اسلامی بدست میآید این است که عدالت در تمام ابعاد زندگی حتی در رفتار با مخالفین باید رعایت شود. از این رو خدای متعال می فرماید:«وَلا یَجْرِمَنَّکُمْ شَنَآنُ قَوْمٍ عَلى أَلاَّ تَعْدِلُوا اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوى وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبیرٌ بِما تَعْمَلُونَ؛[مائده/۸]دشمنى با جمعیّتى، شما را به گناه و ترک عدالت نکشاند! عدالت کنید، که به پرهیزگارى نزدیکتر است! و از (معصیت) خدا بپرهیزید، که از آنچه انجام مىدهید، با خبر است!». و لذا رفتارهای وحشیانهی اسید پاشی در چهرهی زنان تنها و بیپناه با هیچ یک از مبانی دینی و اسلامی همخوانی ندارد و لذا در خصوص متهم این رفتار غیر انسانی بدست میآید که هیچ گونه اطلاعی در خصوص آموزههای اسلامی همچون عدالت اطلاعی ندارد.
زندگی مسالمت آمیز حتی با مخالفان
یکی دیگر از آموزههای اسلامی که به موجب آن ارتباط این رفتارهای زشت و غیر انسانی را با فرامینی همچون اجرای امر به معروف و نهی از منکر دور میسازد زندگی مسالمت آمیز با مخالفان است از این رو به موجب این آموزهی الهی اگر در کنار ما فرادی زندگی کنند که به اعتقادات ما باور نداشته باشند اسلام از حسن رفتار با ایشان منع نمینماید بلکه دستور صریح در حسن رفتار با ایشان دارد.«لا یَنْهاکُمُ اللَّهُ عَنِ الَّذینَ لَمْ یُقاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَ لَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطین [ممتحنه/۸] خدا شما را از نیکى کردن و رعایت عدالت نسبت به کسانى که در راه دین با شما پیکار نکردند و از خانه و دیارتان بیرون نراندند نهى نمىکند چرا که خداوند عدالت پیشگان را دوست دارد.»
اسلام دین گفتگوی منطقی
حتی اگر پای امر به معروف و نهی از منکر در میان باشد، کسی نمیتوان به خود اجازه دهد که بر روی زنان مسلمان و حتی غیر مسلمان که در کشور اسلامی زندگی میکنند اسید بپاشد؛ چرا که اسلام دین منطق و گفتگوی حکمت آمیز است، برای جذب و تشویق دیگران به آموزههای اسلامی قرآن مجید گفتگوی نرم و محبت آمیز را مطرح مینماید نه اسید پاشی را.! «ادْعُ إِلِى سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَهِ وَالْمَوْعِظَهِ الْحَسَنَهِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِی هِیَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ؛[ النحل/۱۲۵]مردم را با حکمت و اندرز نیکو به راه پروردگارت بخوان و با بهترین ، شیوه با آنان مجادله کن زیرا پروردگار تو به کسانی که از راه او منحرف شده اند آگاه تر است و هدایت یافتگان را بهتر می شناسد.»
سخن آخر:
از آنجایی که دشمنان قسم خوردهی دین مبین اسلام در هر فرصتی سعی مینمایند که با ایجاد فتنه و آشوب به گونهای این شجره طیبه را با مشکل و بحران مواجه سازند، سزاوار است بیش از پیش بیدار بود و در مواجه با این چنین فتنههای با هر آنچه که در توان است جلوی فتنه و نیرنگهای آنان را گرفت.سخن آخر اینکه متهم واقعی و اصلی این پرونده دردناک تنها کسانی هستند که به دنبال تخریب آموزههای اسلامی هستند کسانی که هیچگونه آشنایی با آموزههای تربیتی و اخلاقی دین مبین اسلام ندارند.
________________________
[۱].مصباح یزدی، محمد تقی، آموزش عقاید، چاپ دوم، شرکت چاپ و نشر بین الملل سازمان تبلیغات اسلامی، ص ۱۶۲٫
[۲]. فیض، علیرضا، مبادی فقه و اصول، تهران، موسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، چاپ نهم، ۱۳۷۸، ص ۳۳۷٫